Το 2019, πάνω από 219 εκατομμύρια άνθρωποι ενδέχεται να βρίσκονται χωρίς δουλειά, σύμφωνα με την έκθεση. «Περισσότερες από 61 εκατομμύρια θέσεις εργασίας χάθηκαν αφότου άρχισε η παγκόσμια κρίση το 2008 και οι προβολές μας δείχνουν ότι η ανεργία θα συνεχίσει να επιδεινώνεται ως το τέλος της δεκαετίας. Αυτό σημαίνει πως η κρίση της απασχόλησης απέχει πολύ από το τέλος της» δήλωσε ο γενικός διευθυντής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας Γκάι Ράιντερ.
Παρά το γεγονός ότι η κατάσταση της απασχόλησης βελτιώθηκε στις ΗΠΑ, την Ιαπωνία ή τη Βρετανία, παραμένει και θα παραμείνει αντιθέτως δύσκολη σε πολλές προηγμένες οικονομίες, κυρίως στην Ευρώπη. «Οι πολιτικές λιτότητας, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, συνέβαλαν στη θεαματική αύξηση της ανεργίας. Δεν πιστεύω πως ήταν αναπόφευκτες» δήλωσε ο Ράιντερ.
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας δεν βλέπει σημαντική μείωση της ανεργίας στη Γαλλία μέχρι το 2017, οπότε το ποσοστό της πρόκειται να περάσει ελαφρώς κάτω από το 10% (9,9%), το επίπεδο του 2015. Στη Γερμανία, η ανεργία μπορεί μάλιστα να αυξηθεί και να φθάσει το 5% (έναντι 4,7% φέτος).
Στην έκθεση της επισημαίνεται πως οι προοπτικές της απασχόλησης επιδεινώθηκαν πολύ στον αραβικό κόσμο και σε ορισμένες περιοχές της λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, κυρίως εξαιτίας της μεγάλης πτώσης των τιμών του πετρελαίου και του αερίου. Αντιθέτως η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να βελτιώσει τις προοπτικές της απασχόλησης σε πολυάριθμες προηγμένες οικονομίες και σε πολλές ασιατικές χώρες.
Οι εργαζόμενοι ηλικίας 15 ως 24 ετών, οι οποίοι έχουν ήδη πληγεί ιδιαίτερα από την τρέχουσα κρίση με το παγκόσμιο ποσοστό ανεργίας γι' αυτή την ηλικιακή ομάδα να φθάνει σχεδόν το 13%, θα συνεχίσουν να πλήττονται έντονα τα επόμενα χρόνια, αλλά με άνισο τρόπο.
Ενώ στις αναπτυσσόμενες χώρες η ανεργία των νέων αναμένεται να μειωθεί συνολικά μέχρι το 2019 (πρόκειται να σημειώσει πτώση μεγαλύτερη των τριών μονάδων στην Ισπανία ή την Ελλάδα), αναμένεται να γνωρίσει σημαντική αύξηση στη Μέση Ανατολή (άνοδος μέχρι μια μονάδα στη Σαουδική Αραβία, ακόμη και οκτώ στο Ομάν) και στη νοτιοανατολική Ασία (άνοδος μέχρι δύο μονάδες στην Κίνα ή στη Μαλαισία).
Ο οργάνωση του ΟΗΕ υπογραμμίζει στο πλαίσιο αυτό, εκτός από τις αυξανόμενες και επίμονες ανισότητες, τις αβέβαιες προοπτικές σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις σε επιχειρήσεις. «Εφόσον το χαμηλό επίπεδο των μισθών υποχρεώνει τους ανθρώπους να καταναλώνουν λιγότερο και οι επενδύσεις παραμένουν χαμηλές, αυτό έχει προφανώς αρνητικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη» εκτιμά ο Ράιντερ.
«Σε ορισμένες προηγμένες οικονομίες, οι εισοδηματικές ανισότητες πλησιάζουν πλέον τα επίπεδα που παρατηρούνται στις αναδυόμενες οικονομίες. Αντίθετα αυτές οι τελευταίες έχουν πραγματοποιήσει προόδους μειώνοντας το υψηλό επίπεδο των ανισοτήτων» πρόσθεσε.
Ο Ράιντερ δήλωσε πως οι παγκόσμιοι ηγέτες που θα συναντηθούν αυτή την εβδομάδα στο Νταβός είναι πιθανό να συμφωνήσουν πως η ανισότητα είναι ένα πρόβλημα, αλλά είναι μάλλον απίθανο να κάνουν κάτι γι' αυτό.
