Με τη δικαιολογία ότι η πρωτοβουλία αναλαμβάνεται για την προστασία του εγχώριου τραπεζικού συστήματος, αρκετές χώρες της Ευρωζώνης έχουν κατά καιρούς κάνει χρήση του τεχνάσματος, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, αλλά για μικρά ποσά. Η διαφορά με την περίπτωση της Ιρλανδίας είναι ότι η Κεντρική της Τράπεζα, όχι απλώς έκοψε χρήμα, αλλά το έραψε, το στρίφωσε, το σιδέρωσε και το έβγαλε βόλτα στην πασαρέλα της Ευρώπης αφού το ποσό είναι τόσο μεγάλο, που καλύπτει το 30% του Ιρλανδικού ΑΕΠ.
Έφτιαξαν, δηλαδή, ένα ειδικό έκτακτο εργαλείο αυτοχρηματοδότησης με ποσά «άγνωστης προέλευσης», αφού δεν προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Κάνοντας, μάλιστα, εκτεταμένη χρήση αυτού του ειδικού έκτακτου εργαλείου, έχουν δημιουργήσει λογαριασμούς τους οποίους έχουν «προικίσει», θα λέγαμε, με ηλεκτρονικό χρήμα, του οποίου η εγγύηση είναι ακόμα άγνωστη (τίτλοι τραπεζών ή δημοσίου) και με τους οποίους έχουν χρηματοδοτήσει τις ιρλανδικές τράπεζες «εκτός του ισολογισμού του ευρωσυστήματος».
Όπα της οι Ιρλανδοί, βγήκαν με κόκκινο στη λεωφόρο της ευρωζώνης και, αφού κανείς δεν τους ενοχλεί, επιταχύνουν για το τέρμα…
Τρέξτε τώρα εσείς Έλληνες σε έκτακτες συνόδους κορυφής, συζητείστε για την οικονομία, πάρτε μέτρα, εξοντωθείτε, αντιμετωπίστε το χρέος σας και βρείτε να αποπληρώσετε τα δάνειά σας…
Το εδιαφέρον είναι ότι με βάση το πλαίσιο της ΟΝΕ καμία χώρα της Ε.Ε δεν έχει δικαίωμα να προχωρήσει σε δημιουργία χρήματος. Αυτό, άλλωστε, είναι και το αξίωμα της νομισματικής πολιτικής της ευρωπαϊκής ένωσης…
Στην έκτακτη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες οι ηγέτες των 27 χωρών, συζήτησαν για την αντιμετώπιση της κρίσης του χρέους. Ο γαλλογερμανικός άξονας πρότεινε και σύμφωνο σταθερότητας και οικονομικής ανταγωνιστικότητας, με αντάλλαγμα τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης…
Για τη «μηχανή» της Ιρλανδίας, τι ειπώθηκε; Τίποτα απολύτως. Άκρα του τάφου σιωπή. Δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν έμαθαν…
Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Αν ένας από τους κεντρικούς πυλώνες του ευρώ – και του όλου συστήματος- οδηγείται σε διάλυση, εμείς τι ακριβώς παλεύουμε, με ποιους και κάτω από ποιες συνθήκες;
Γιατί αν κάποιοι έχουν αρχίσει το ξήλωμα του πουλόβερ κι εμείς βρισκόμαστε στη φάση να πλέκουμε τα ασορτί γάντια, κασκόλ και σκούφο, έχουμε θέμα. Το σώμα που θα φόραγε το «σετάκι», αποσυναρμολογείται, δεν είναι πια ενιαίο… Αλλού πόδια, αλλού χέρια, αλλού κεφάλι, κι εμείς απλά δεν το έχουμε πάρει είδηση… Ακόμα…
