Η 23χρονη Σοφία από το Ιράκ είναι σχεδόν υπεύθυνη για τα πάντα και μία από τις πιο παλιές εθελόντριες. Τρέχει πάνω κάτω στους τέσσερις ορόφους, σηκώνει τα τηλέφωνα, υπενθυμίζει τα ραντεβού, καλωσορίζει τον κόσμο με το ζεστό χαμόγελό της και τρατάρει όσους ήρθαν να αφήσουν κάτι ενόψει Πάσχα στο σαλόνι υποδοχής. Έχει μόλις ολοκληρώσει τις παράλληλες σπουδές της σε Μαιευτική και Νοσηλευτική και στόχος της είναι να δουλέψει στον Καναδά. «Στην Ελλάδα δεν θα βρω εύκολα δουλειά. Και νομίζω αντέχω το κρύο. Απλά δυσκολεύομαι να αφήσω το κέντρο και τα παιδιά. Έχω συνηθίσει εδώ».
Η Σοφία μεγάλωσε, έμαθε ελληνικά, αλλά και την ίδια τη ζωή στην «Κιβωτό του Κόσμου», το κέντρο Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού που ίδρυσε με δική του πρωτοβουλία ο πάτερ Αντώνιος Παπανικολάου πριν 16 χρόνια και σήμερα στεγάζεται στις πρότυπες εγκαταστάσεις της οδού Ζηνοδώρου 3, στον Κολωνό. Αν το «καταφύγιο αγάπης» - όπως το αποκαλούν οι περισσότεροι που απασχολούνται εκεί – δεν άνοιγε την πόρτα στην οικογένειά της, το μόνο σίγουρο είναι ότι η Σοφία και τα επτά αδέρφια της, θα εξακολουθούσαν να ζουν στο δρόμο. Και φυσικά, καμία από τις παραπάνω φιλοδοξίες, δεν θα φάνταζε υλοποιήσιμη.
Η Σοφία μεγάλωσε, έμαθε ελληνικά, αλλά και την ίδια τη ζωή στην «Κιβωτό του Κόσμου», το κέντρο Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού που ίδρυσε με δική του πρωτοβουλία ο πάτερ Αντώνιος Παπανικολάου πριν 16 χρόνια και σήμερα στεγάζεται στις πρότυπες εγκαταστάσεις της οδού Ζηνοδώρου 3, στον Κολωνό. Αν το «καταφύγιο αγάπης» - όπως το αποκαλούν οι περισσότεροι που απασχολούνται εκεί – δεν άνοιγε την πόρτα στην οικογένειά της, το μόνο σίγουρο είναι ότι η Σοφία και τα επτά αδέρφια της, θα εξακολουθούσαν να ζουν στο δρόμο. Και φυσικά, καμία από τις παραπάνω φιλοδοξίες, δεν θα φάνταζε υλοποιήσιμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου