Στα 14 δισ. ευρώ ετησίως υπολογίζεται το κόστος της διαφθοράς στην Ελλάδα, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνον το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, αλλά και... ολόκληρη τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια που καταβάλλεται για έξοδο από την κρίση. Αυτό επισήμανε ο καθηγητής Οικονομικών και Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Χάρρυ Παπαπανάγος, αναπτύσσοντας το θέμα «Διαφθορά και θεσμοί στην Ελλάδα της κρίσης, σε μια Ευρώπη χωρίς λύσεις» σε ημερίδα, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη.
.jpg)
Η εκδήλωση, που έφερε τον τίτλο: «Είναι αντιμετωπίσιμη η διαφθορά στην Ελλάδα σήμερα; Προτάσεις για την υπέρβαση», διοργανώθηκε από το παράρτημα Θεσσαλονίκης της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Χαιρέτισαν ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ιωάννης Χατζηδημητρίου, μέλος του δ.σ. της Διεθνούς Διαφάνειας-Ελλάδος, Ελευθέριος Χατζόπουλος, ο πρόεδρος του δ.σ. της οργάνωσης, Κωνσταντίνος Μπακούρης, καθώς και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης. Όλοι τους επισήμαναν τις επιπτώσεις που έχει η διαφθορά στη χώρα μας, όπως και την ανάγκη άμεσης καταπολέμησής της.
Τραγική κατάσταση στο Δημόσιο
Την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό δημόσιο εξαιτίας, μεταξύ άλλων, της πλημμυρίδας ρυθμίσεων, των επικαλύψεων αρμοδιοτήτων, της διασποράς των εγκαταστάσεων και της πληθώρας των οργανισμών του, περιέγραψε ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Έρευνας Ρυθμιστικών Πολιτικών, Παναγιώτης Καρκατσούλης, υποστηρίζοντας ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα αποτελεί ένα σύστημα που είναι έτσι οργανωμένο, ώστε να προάγει στο μέγιστο βαθμό τη διαφθορά.
Αναπτύσσοντας το θέμα «Η διοικητική μεταρρύθμιση είναι αναγκαία και εφικτή», έδωσε ένα παράδειγμα της διοικητικής αναρχίας που επικρατεί, και η οποία τροφοδοτεί ανεξέλεγκτα τη διαφθορά, τονίζοντας ότι το ελληνικό κράτος «πνίγεται» μέσα σε μια πλημμυρίδα ρυθμίσεων. Όπως είπε, από το 1975 έως το 2005 παρήγαγε 171.500 ρυθμίσεις, από τις οποίες μόνο το 2% είναι νόμοι, ενώ το 67% είναι υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό δεν ελέγχονται αποτελεσματικά. Από αυτές τις ρυθμίσεις το ίδιο το κράτος αποφάσισε ότι έχει 23.142 αρμοδιότητες οι οποίες δημιουργούν με τη σειρά τους διαδικασίες, οι οποίες είναι τόσες πολλές, ώστε είναι αδύνατον να χαρτογραφηθούν. Ενδεικτικά, σε μια μόνον απόπειρα να χαρτογραφηθεί η διαδικασία να ανοίξει κάποιος ένα μαγαζί στη χώρα μας, προέκυψε ένας πίνακας ο οποίος περιλαμβάνει 116 διακλαδώσεις για να το επιτύχει.
Τέλος, ο κ. Καρκατσούλης κατέληξε ότι η αλλαγή δεν πρόκειται να έρθει ούτε από την Τρόικα, ούτε από τα πολιτικά κόμματα, αλλά ίσως μόνον από μια συνειδητοποιημένη και ενεργή κοινωνία των πολιτών.
«Στη Δικαιοσύνη όπως και σε άλλους τομείς του ελληνικού δημόσιου βίου ενδημούν καίρια προβλήματα, τα οποία έχουν δρομολογήσει μια τροχιά παρακμής, η οποία θα γίνεται ολοένα και πιο αισθητή με την πάροδο του χρόνου. Εάν θέλουμε πραγματικά να αντιστρέψουμε την τροχιά αυτή πρέπει να βρούμε ως πολιτική κοινωνία το θάρρος για ριζοσπαστικές λύσεις, τις οποίες θα τις βρούμε μόνοι μας. Δεν μπορούν να μας τις υπαγορεύσουν “σοφοί” που θα έρθουν από έξω, νομίζοντας ότι τα ξέρουν όλα και οι οποίοι στην πραγματικότητα αντί να βελτιώνουν επιδεινώνουν τα προβλήματα τα οποία έχουμε», επισήμανε ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, Κωνσταντίνος Χρυσόγονος, τονίζοντας ότι στοιχεία που επιτρέπουν την ανάπτυξη της διαφθοράς εντοπίζονται, μεταξύ άλλων, στην καθυστέρηση της απονομής δικαιοσύνης, αλλά και στις αδυναμίες του συστήματος να διασφαλίσει την πλήρη ανεξαρτησία της τόσο την εξωτερική, όσο και την εσωτερική.
Το πάνελ συντόνισε η αναπληρώτρια Πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ευγενία Αλεξανδροπούλου-Αιγυπτιάδου, και σε ερωτήσεις απάντησε η γενική γραμματέας του δ.σ. της Διεθνούς Διαφάνειας-Ελλάδος, Αναστασία Μάνου.
agelioforos.gr
.jpg)
Ο κ. Παπαπανάγος τόνισε ότι η Ελλάδα, σύμφωνα με το Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς (CPI), κατατάσσεται στην 94η θέση, επί συνόλου 196 χωρών. Η θέση αυτή είναι η χειρότερη στην Ευρώπη των 28, στην Ευρωζώνη των 17 και η χειρότερη στα Βαλκάνια των 13 χωρών, μετά το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία. Τέλος, ο ίδιος υπογράμμισε πως, σύμφωνα με εκτιμήσεις, η διαφθορά ανεβάζει τουλάχιστον κατά 10% το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, εξανεμίζοντας τα όποια οφέλη έχουν προέλθει από την αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους.
Η εκδήλωση, που έφερε τον τίτλο: «Είναι αντιμετωπίσιμη η διαφθορά στην Ελλάδα σήμερα; Προτάσεις για την υπέρβαση», διοργανώθηκε από το παράρτημα Θεσσαλονίκης της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Χαιρέτισαν ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ιωάννης Χατζηδημητρίου, μέλος του δ.σ. της Διεθνούς Διαφάνειας-Ελλάδος, Ελευθέριος Χατζόπουλος, ο πρόεδρος του δ.σ. της οργάνωσης, Κωνσταντίνος Μπακούρης, καθώς και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης. Όλοι τους επισήμαναν τις επιπτώσεις που έχει η διαφθορά στη χώρα μας, όπως και την ανάγκη άμεσης καταπολέμησής της.
Τραγική κατάσταση στο Δημόσιο
Την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό δημόσιο εξαιτίας, μεταξύ άλλων, της πλημμυρίδας ρυθμίσεων, των επικαλύψεων αρμοδιοτήτων, της διασποράς των εγκαταστάσεων και της πληθώρας των οργανισμών του, περιέγραψε ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Έρευνας Ρυθμιστικών Πολιτικών, Παναγιώτης Καρκατσούλης, υποστηρίζοντας ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα αποτελεί ένα σύστημα που είναι έτσι οργανωμένο, ώστε να προάγει στο μέγιστο βαθμό τη διαφθορά.
Αναπτύσσοντας το θέμα «Η διοικητική μεταρρύθμιση είναι αναγκαία και εφικτή», έδωσε ένα παράδειγμα της διοικητικής αναρχίας που επικρατεί, και η οποία τροφοδοτεί ανεξέλεγκτα τη διαφθορά, τονίζοντας ότι το ελληνικό κράτος «πνίγεται» μέσα σε μια πλημμυρίδα ρυθμίσεων. Όπως είπε, από το 1975 έως το 2005 παρήγαγε 171.500 ρυθμίσεις, από τις οποίες μόνο το 2% είναι νόμοι, ενώ το 67% είναι υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό δεν ελέγχονται αποτελεσματικά. Από αυτές τις ρυθμίσεις το ίδιο το κράτος αποφάσισε ότι έχει 23.142 αρμοδιότητες οι οποίες δημιουργούν με τη σειρά τους διαδικασίες, οι οποίες είναι τόσες πολλές, ώστε είναι αδύνατον να χαρτογραφηθούν. Ενδεικτικά, σε μια μόνον απόπειρα να χαρτογραφηθεί η διαδικασία να ανοίξει κάποιος ένα μαγαζί στη χώρα μας, προέκυψε ένας πίνακας ο οποίος περιλαμβάνει 116 διακλαδώσεις για να το επιτύχει.
Τέλος, ο κ. Καρκατσούλης κατέληξε ότι η αλλαγή δεν πρόκειται να έρθει ούτε από την Τρόικα, ούτε από τα πολιτικά κόμματα, αλλά ίσως μόνον από μια συνειδητοποιημένη και ενεργή κοινωνία των πολιτών.
«Στη Δικαιοσύνη όπως και σε άλλους τομείς του ελληνικού δημόσιου βίου ενδημούν καίρια προβλήματα, τα οποία έχουν δρομολογήσει μια τροχιά παρακμής, η οποία θα γίνεται ολοένα και πιο αισθητή με την πάροδο του χρόνου. Εάν θέλουμε πραγματικά να αντιστρέψουμε την τροχιά αυτή πρέπει να βρούμε ως πολιτική κοινωνία το θάρρος για ριζοσπαστικές λύσεις, τις οποίες θα τις βρούμε μόνοι μας. Δεν μπορούν να μας τις υπαγορεύσουν “σοφοί” που θα έρθουν από έξω, νομίζοντας ότι τα ξέρουν όλα και οι οποίοι στην πραγματικότητα αντί να βελτιώνουν επιδεινώνουν τα προβλήματα τα οποία έχουμε», επισήμανε ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, Κωνσταντίνος Χρυσόγονος, τονίζοντας ότι στοιχεία που επιτρέπουν την ανάπτυξη της διαφθοράς εντοπίζονται, μεταξύ άλλων, στην καθυστέρηση της απονομής δικαιοσύνης, αλλά και στις αδυναμίες του συστήματος να διασφαλίσει την πλήρη ανεξαρτησία της τόσο την εξωτερική, όσο και την εσωτερική.
Το πάνελ συντόνισε η αναπληρώτρια Πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ευγενία Αλεξανδροπούλου-Αιγυπτιάδου, και σε ερωτήσεις απάντησε η γενική γραμματέας του δ.σ. της Διεθνούς Διαφάνειας-Ελλάδος, Αναστασία Μάνου.
agelioforos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου